Τίτλος Σειράς : "Στο Κατώφλι του Τρίτου Πολέμου: Ο Κόσμος στην Πιο Επικίνδυνη Εποχή από το 1939"

Μια πλήρη επεξήγηση του συντάκτη της σελίδας ellinonlogos.gr για ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα του Σήμερα! 

Θα αναλυθούν με σαφήνεια και όσο πιο επεξηγηματικά γίνεται 6 σημαντικές ενότητες, 6 κύρια χαρακτηριστικά και μέρη που πρέπει να δωθεί βαρύτητα

Μέρος 1: Η Παγκόσμια Σκακιέρα το 2025

• Υπότιτλος: "Πού οδηγούν οι γεωπολιτικές συγκρούσεις, ποιος κινεί τα νήματα, ποιες είναι οι εστίες πολέμου σήμερα" Περιεχόμενα:
• Παγκόσμια εντάσεις και ζώνες ανάφλεξης
• Ρόλος ΗΠΑ–ΝΑΤΟ–Ρωσίας–Κίνας
• Μέση Ανατολή, Ταϊβάν, Αφρική, Βαλκάνια
• Τύποι πολέμου: Υβριδικός, ενεργειακός, ψηφιακός

Μέρος 2: Η Νέα Εξοπλιστική Κούρσα

• Υπότιτλος: "Ποιος εξοπλίζεται, με τι μέσα και γιατί" Περιεχόμενα:
• Αμυντικοί προϋπολογισμοί 2024–2025 (σύγκριση με 1938)
• Νέα οπλικά συστήματα (hypersonics, drones, AI)
• Η ιδιωτικοποίηση του πολέμου (mercenaries, εταιρείες όπως Wagner, Blackwater)
• Διαστημικός πόλεμος, κυβερνοπόλεμος

Μέρος 3: Η Οικονομία του Χάους

• Υπότιτλος: "Χρέος, ανισότητα, ενεργειακή κρίση και χρηματοπιστωτική αστάθεια" Περιεχόμενα:
• Παγκόσμιο χρέος και τράπεζες-ζόμπι
• Πληθωρισμός, ανεργία, ύφεση και η ψευδαίσθηση ανάπτυξης
• Ενεργειακές συγκρούσεις (Ρωσία–ΕΕ, Κατάρ, LNG)
• Συστήματα σε μετάβαση (BRICS+, αποδολαριοποίηση)

Μέρος 4: Κοινωνίες σε Διάλυση

• Υπότιτλος: "Πολιτισμικός πόλεμος, μετανάστευση, ψυχολογικός έλεγχος και τεχνητή νοημοσύνη" Περιεχόμενα:
• Ηθική κατάρρευση και πνευματικό κενό
• Εσωτερικός διχασμός: παραδοσιακοί vs προοδευτικοί
• Παρακολούθηση, deepfakes, AI-manipulation
• Κρίση ταυτότητας στον σύγχρονο άνθρωπο

Μέρος 5: Η Πολιτική Τυραννία του 21ου Αιώνα

• Υπότιτλος: "Αναβίωση του αυταρχισμού, κατάρρευση δημοκρατιών, η ανατολή του ψηφιακού ολοκληρωτισμού" Περιεχόμενα:
• Άνοδος λαϊκισμού & ακροδεξιάς στην Ευρώπη
• Ελεγχόμενες εκλογές, φίμωση διαφωνούντων
• «Ψηφιακή υπηκοότητα» και κοινωνική βαθμολόγηση (Κίνα, ΕΕ)
• Παράδειγμα ΗΠΑ 2024–2025: πόλωση, κίνδυνος εμφυλίου

Μέρος 6: 1939 – 2025: Το Ιστορικό Déjà Vu (μια ολέθρια επανάληψη της ιστορίας)

• Υπότιτλος: "Πόσο μοιάζει η εποχή μας με την αυγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου" Περιεχόμενα:
• Ιστορικά παράλληλα με μεσοπόλεμο
• Συνθήκες που επέτρεψαν την άνοδο κάθε είδους φασισμού τότε και σήμερα
• Ηθική ανοχή, βιομηχανία πολέμου, εφησυχασμός
• Ο ρόλος των «χρήσιμων ηλιθίων» και η σιωπή των πνευματικών ανθρώπων

Και Επίλογος / Παράρτημα: Η Θέση της Ελλάδας – Το Χρέος του Ελληνικού Λόγου

• Υπότιτλος: "Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας σε εποχή παγκόσμιου ηθικού εκφυλισμού" Περιεχόμενα:
• Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας
• Πνευματική αποστολή του ελληνισμού
• Αντίσταση μέσω πολιτισμού, λόγου, παράδοσης
• Ο ρόλος της Ορθοδοξίας και της ελληνικής κλασικής σκέψης.

ΜΕΡΟΣ 1 — Η Παγκόσμια Σκακιέρα το 2025

Πού οδηγούν οι γεωπολιτικές συγκρούσεις, ποιος κινεί τα νήματα, ποιες είναι οι εστίες πολέμου σήμερα

Το 2025 βρίσκει τον κόσμο σε μια εκρηκτική γεωπολιτική ισορροπία. Πολλαπλές θερμές εστίες, νέες παγκόσμιες συμμαχίες, εξοπλιστικά προγράμματα-μαμούθ και η κατάρρευση κάθε έννοιας διπλωματικής αυτοσυγκράτησης διαμορφώνουν ένα περιβάλλον που παραπέμπει ανησυχητικά στην Ευρώπη του 1939, λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο κόσμος δεν οδεύει απλώς προς κρίση — έχει ήδη περάσει το κατώφλι της.

Οι Νέες Αυτοκρατορίες: ΗΠΑ – Ρωσία – Κίνα

Το διεθνές σκηνικό πλέον χαρακτηρίζεται από τριπολικό ανταγωνισμό:

ΗΠΑ: Παραμένουν στρατιωτικά κυρίαρχες, αλλά εσωτερικά πολιτικά πολωμένες. Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να διατηρήσει την παγκόσμια ηγεμονία μέσω του ΝΑΤΟ, οικονομικών κυρώσεων και τεχνολογικού αποκλεισμού της Κίνας. Όμως, ο αμερικανικός στρατός είναι διασκορπισμένος σε πολλαπλά μέτωπα — από την Ουκρανία ως την Ταϊβάν.

Ρωσία: Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει μετατραπεί σε παρατεταμένη σύγκρουση φθοράς. Η Ρωσία επανεξοπλίζεται με τη βοήθεια της Βόρειας Κορέας και του Ιράν, ενώ επιχειρεί να διευρύνει την επιρροή της σε Αφρική και Ασία. Το Κρεμλίνο θεωρεί ότι βρίσκεται σε υπαρξιακό πόλεμο με τη Δύση.

Κίνα: Χτίζει μεθοδικά την ανατροπή της δυτικής κυριαρχίας. Δημιουργεί οικονομικά μπλοκ (BRICS+), επενδύει σε υποδομές παγκοσμίως (Belt and Road) και ετοιμάζεται για την πιθανή κατάληψη της Ταϊβάν μέχρι το 2027, σύμφωνα με αναλυτές του Πενταγώνου.

Θερμές Εστίες και Τοπικοί Πόλεμοι

Οι συγκρούσεις πλέον δεν είναι μεμονωμένα φαινόμενα. Αντίθετα, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία που αλληλοενισχύουν την παγκόσμια ένταση:

Ουκρανία: Ο πόλεμος συνεχίζεται με βαρύ τίμημα. Η Δύση στέλνει όπλα, η Ρωσία ενισχύεται από Ασία και Ιράν. Η σύγκρουση έχει μετατραπεί σε δοκιμαστικό εργαστήριο τεχνολογιών πολέμου και στρατηγικών φθοράς.

Μέση Ανατολή: Το Ισραήλ βρίσκεται σε πόλεμο με τη Χαμάς και σε σταθερή ένταση με το Ιράν και τη Χεζμπολάχ. Οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει δύο αεροπλανοφόρα στη Μεσόγειο. Ο κίνδυνος γενικευμένου πολέμου είναι υπαρκτός.

Βαλκάνια: Η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, η εθνικιστική αναβίωση στη Σερβία η Αλβανία παίζει με τη φωτιά με εθνικιστές κορώνες που δεν έχουν βάση ούτε αλήθεια με τη Σερβία να είναι σε τεντωμένο σχοινί με τους Αλβανούς, αλλά και οι τουρκικές επιδιώξεις στο Αιγαίο και τη Θράκη αναδεικνύουν την εκρηκτική δυναμική της περιοχής.

Νότια Σινική Θάλασσα : Η Κίνα χτίζει τεχνητά νησιά και στρατιωτικοποιεί περιοχές. Οι ΗΠΑ απαντούν με περιπολίες και συμμαχίες. Η Ταϊβάν ετοιμάζεται για πόλεμο, αν και προτιμά την αποτροπή μέσω διεθνούς στήριξης.

Η Παγκόσμια Αποσταθεροποίηση ως Επιλογή

• Δεν ζούμε απλώς σε μια περίοδο κρίσης — η κρίση αποτελεί μέθοδο διακυβέρνησης.
• Ο πόλεμος συμφέρει βιομηχανίες, τράπεζες και πολιτικά καθεστώτα.
• Οι κοινωνίες τρομοκρατούνται, και η συναίνεση στη "νέα τάξη πραγμάτων" έρχεται μέσα από τον φόβο και την ανασφάλεια.
• Οι δημοκρατίες υπονομεύονται από εσωτερική διάβρωση και τεχνοκρατικό αυταρχισμό.

Η Ελλάδα στο Σταυροδρόμι

Η Ελλάδα είναι στρατηγικά κομβική:

• Βάσεις των ΗΠΑ σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα
• Ένταση με Τουρκία και ενεργειακά συμφέροντα στην Αν. Μεσόγειο
• Ανάγκη γεωπολιτικής αυτογνωσίας και πνευματικής αναγέννησης
• Η θέση της Ελλάδας δεν είναι ουδέτερη. Συμμετέχει έμμεσα σε παγκόσμιες ισορροπίες, ενώ ταυτόχρονα απειλείται από εσωτερική πολιτισμική και δημογραφική παρακμή και το ερώτημα σε επικείμενη σύγκρουση με τους Τούρκους η Αμερική με τις βάσεις που έχει θα βοηθήσει την Ελλάδα; Η θα βοηθήσει όπως βοήθησε τη Κύπρο και σήμερα είναι μισή;!

Δυστυχώς το 2025 μοιάζει λιγότερο με μια περίοδο ειρήνης και περισσότερο με μια μεταβατική φάση προς γενικευμένη σύγκρουση. Η ανθρωπότητα δεν μαθαίνει από την ιστορία ή, ίσως, κάποιοι φροντίζουν να την επαναλαμβάνει.

Η παγκόσμια σκακιέρα στήνεται ξανά. Το ερώτημα είναι:

Είμαστε απλώς πιόνια ή μπορούμε να γίνουμε παίκτες με φρόνηση;

ΜΕΡΟΣ 2 — Η Νέα Εξοπλιστική Κούρσα

Ποιοι προετοιμάζονται για πόλεμο, με ποια μέσα και ποια τεχνολογία – Το πλέγμα των νέων στρατιωτικών συμμαχιών

Το φάντασμα ενός γενικευμένου πολέμου δεν πλανάται απλώς στον ορίζοντα· το νέο εξοπλιστικό παγκόσμιο κύμα δείχνει ότι πολλές χώρες τον θεωρούν αναπόφευκτο. Τα παγκόσμια στρατιωτικά έξοδα ξεπερνούν πλέον κάθε ιστορικό προηγούμενο, ενώ αναπτύσσονται νέα όπλα που συνδυάζουν τεχνητή νοημοσύνη, drones, κυβερνοπόλεμο και διαστημική ισχύ. Η ειρήνη δεν εξοπλίζεται — οι παγκόσμιες δυνάμεις ετοιμάζονται για μάχη.

Η Παγκόσμια Κούρσα Εξοπλισμών σε Αριθμούς

• 🔻 Παγκόσμια στρατιωτική δαπάνη (2024): $2,44 τρισεκατομμύρια: (Αύξηση 6,8% σε σχέση με το 2023 — ιστορικό ρεκόρ)

• 🔻 ΗΠΑ: $905 δισ. : Περίπου το 40% του συνόλου. Επενδύουν σε πυρηνικό εκσυγχρονισμό, AI-όπλα, υποβρύχια και διαστημικά συστήματα.

• 🔻 Κίνα: $293 δισ.: Δεύτερη παγκόσμια δύναμη, με αιχμή τη ναυτική υπεροχή και πυραυλικά συστήματα μεσαίας εμβέλειας.

• 🔻 Ρωσία: $120 δισ. (εκτιμώμενα): Η Ρωσία παράγει πλέον εξοπλισμό σε πολεμικό ρυθμό, με υποστήριξη από Β. Κορέα και Ιράν.

• 🔻 Ευρώπη (συλλογικά): $550+ δισ.: Πολωνία, Γερμανία και Γαλλία αυξάνουν ραγδαία στρατιωτικούς προϋπολογισμούς.

Οι Νέες Τεχνολογίες Πολέμου

• Τεχνητή Νοημοσύνη & Αυτόνομα Όπλα
• Αυτόνομα drones, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.
• Αναγνώριση στόχων μέσω machine learning.
• Προβλέπεται μαζική χρήση σε Ταϊβάν & Ουκρανία.
• Υπερηχητικά Όπλα (Hypersonic)
• Πυραύλοι με ταχύτητα >Mach 5, ικανοί να παρακάμπτουν αντιαεροπορικά συστήματα.

Η Ρωσία και η Κίνα ήδη τα αναπτύσσουν επιχειρησιακά. Οι ΗΠΑ επιταχύνουν προγράμματα.

Κυβερνοπόλεμος

• Παράλυση υποδομών, τραπεζών, δικτύων.
• Ενεργός ρόλος AI στον εντοπισμό ευπαθειών.
• Εμπλοκή τόσο κρατικών όσο και ιδιωτικών οργανισμών.
• Διαστημικός Πόλεμος
• Δορυφόροι κατασκοπείας, αντι-δορυφορικά όπλα, στρατιωτικοποίηση της τροχιάς.
• ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα διαθέτουν ήδη «στρατιωτική υποδομή χαμηλής τροχιάς».

Η Ιδιωτικοποίηση του Πολέμου

Η εποχή του εθνικού στρατού υποχωρεί μπροστά στην εποχή των πολεμικών εταιρειών:

• Wagner Group (Ρωσία): Παραστρατιωτική δύναμη, με παρουσία σε Ουκρανία, Συρία, Σουδάν, Λιβύη.
• Blackwater/Academi (ΗΠΑ): Ιδιωτικοί στρατοί με συμβόλαια δισεκατομμυρίων για επιχειρήσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν κ.ά.
• Drone contractors: Επιχειρήσεις αναλαμβάνουν τη σχεδίαση/εκτέλεση αποστολών με μη επανδρωμένα συστήματα.

Αυτές οι δομές λειτουργούν εκτός κάθε δημοκρατικού ελέγχου, προωθώντας πολέμους χαμηλής έντασης και διαρκούς αστάθειας.

Στρατιωτικές Συμμαχίες και Στρατόπεδα

NATO: Αναβαθμισμένο και πιο ενεργό από ποτέ. Νέα μέλη (Φινλανδία, Σουηδία), ενίσχυση στα Βαλκάνια, ανάπτυξη στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη.

BRICS+: Η αντι-δυτική συμμαχία με οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά χαρακτηριστικά. Μέλη: Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική, Σαουδική Αραβία, Ιράν, κ.ά.

SCO (Shanghai Cooperation Organization): Συμμαχία Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Ινδίας για ασφάλεια και γεωπολιτική συνεργασία στην Ασία.

Η ανθρωπότητα οδεύει προς δύο ξεχωριστά στρατόπεδα, με οικονομική, πολιτική και στρατιωτική διαφοροποίηση — ένα είδος νέου Ψυχρού Πολέμου με ρεαλιστικό κίνδυνο θερμής έκρηξης. BRICS+ , SCO (λόγο Ρωσίας μεγάλης δύναμης) VS NATΟ πιθανότατα.

Ελλάδα: Ένας Εν δυνάμει Στρατηγικός Παίκτης

Η Ελλάδα:

• Διαθέτει στρατιωτική παρουσία στο ΝΑΤΟ, αναβαθμισμένες βάσεις και συνεργασία με ΗΠΑ–Ισραήλ–Γαλλία.
• Επενδύει σε Rafale, φρεγάτες Belharra, drones.
• Ωστόσο, πάσχει από εσωτερική αστάθεια και γεωπολιτική αμηχανία.
• Ο ρόλος της δεν είναι ουδέτερος: Ανήκει στο δυτικό μπλοκ, βρίσκεται κοντά σε τουρκικές βλέψεις και μετέχει σε σχεδιασμούς που την καθιστούν στόχο σε ενδεχόμενο ευρύτερης σύρραξης.
• Η εξοπλιστική κούρσα δεν είναι ένδειξη ειρήνης — είναι προάγγελος καταιγίδας. Όταν όλοι προετοιμάζονται για πόλεμο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιος θα τον ξεκινήσει. Όχι απαραίτητα από επιθυμία, αλλά από φόβο, από λάθος, ή επειδή κάποιος τρίτος φρόντισε να δημιουργήσει την κατάλληλη αφορμή.

ΜΕΡΟΣ 3 — Η Οικονομία του Χάους

Χρέος, ύφεση, αποδολαριοποίηση, ενεργειακή μετάβαση, πληθωρισμός και κοινωνικές εκρήξεις – η παγκόσμια οικονομία στα πρόθυρα αναδιάρθρωσης ή κατάρρευσης;

Πίσω από τα όπλα, τις σημαίες και τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες, υπάρχει ο πραγματικός κινητήρας των πάντων: η οικονομία. Το 2025 βρίσκει τον πλανήτη σε μια παγκόσμια οικονομική κατάσταση ασταθή, εύφλεκτη και βαθιά αντιφατική. Η ανεξέλεγκτη αύξηση χρέους, οι πληθωριστικές πιέσεις, η ενεργειακή ανασφάλεια και η σταδιακή αποδολαριοποίηση συνθέτουν μια εικόνα κρίσης που δεν είναι απλώς συγκυριακή — είναι συστημική.

1. Το Βουνό του Χρέους

Παγκόσμιο χρέος (2024): $315 τρισεκατομμύρια - $324 τρισεκατομμύρια αρχές 2025

(Πάνω από 330% του παγκόσμιου ΑΕΠ)

ΗΠΑ: $34 τρισεκατομμύρια: Η FED αγοράζει ακόμα χρέος μέσω τεχνητής ρευστότητας.

ΕΕ: Χρέος–ΑΕΠ > 95% σε πολλές χώρες.

Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία σε οριακή κατάσταση.

Κίνα: Απειλητική φούσκα ακινήτων, εταιρικό χρέος και προβλήματα ρευστότητας σε τοπικό επίπεδο.

🔻Συμπέρασμα: Η παγκόσμια οικονομία κινείται με δανεικά που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν σε βάθος χρόνου, ειδικά με επιτόκια πάνω από 5%. Το μοντέλο είναι δομικά μη βιώσιμο.

2. Πληθωρισμός και Επισιτιστική Ανασφάλεια

Ο πληθωρισμός έχει σταθεροποιηθεί σε επίπεδα πάνω από 3–6% σε πολλές δυτικές χώρες.

Οι τιμές τροφίμων αυξάνονται λόγω:

• Κλιματικής αποσταθεροποίησης όπως την σερβίρουν και την κινούν.
• Πολέμων και περιορισμού εμπορίου
• Αύξησης κόστους ενέργειας

Σε πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, η επισιτιστική κρίση έχει ήδη ξεκινήσει. Τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν λόγο για 300+ εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται σε «οριακή κατάσταση».

3. Η Ενεργειακή Μετάβαση και το Παράδοξο

• Το αφήγημα της «πράσινης μετάβασης» συγκρούεται με την πραγματικότητα της ενεργειακής αστάθειας.
• Η Ευρώπη εξαρτάται πλέον περισσότερο από LNG και αναζητά εναγωνίως σταθερούς προμηθευτές.
• Η Κίνα επενδύει σε άνθρακα και πυρηνική ενέργεια για ενεργειακή επάρκεια.
• Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο εξακολουθούν να καλύπτουν το 80% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης.

🔻 Το δίλημμα: Πράσινη ανάπτυξη ή ενεργειακή επιβίωση;

Η απάντηση των κρατών: Και τα δύο, με μεγάλες αντιφάσεις και πολιτικό κόστος.

4. Αποδολαριοποίηση και το Νέο Νομισματικό Σύστημα

Η παγκόσμια εξάρτηση από το δολάριο μειώνεται:

• Οι BRICS σχεδιάζουν εναλλακτικό διακανονιστικό σύστημα (ψηφιακό νόμισμα ή καλάθι συναλλαγμάτων).
• Το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και η Κίνα συναλλάσσονται πλέον σε γουάν.
• Οι ΗΠΑ χάνουν μέρος της νομισματικής ηγεμονίας, γεγονός που αποδυναμώνει το εργαλείο των κυρώσεων.

Ωστόσο, η αποδολαριοποίηση προκαλεί παγκόσμια νομισματική αστάθεια. Κανένα άλλο νόμισμα δεν έχει την ρευστότητα και σταθερότητα του δολαρίου, ακόμα.

5. Κοινωνικές Εκρήξεις και Πολιτική Αποσταθεροποίηση

Οικονομική κρίση σημαίνει και κοινωνική κρίση.

ΗΠΑ: Έκρηξη ακρίβειας, στέγης και πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης. Το 2024–2025 θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα εκλογικά χρόνια των τελευταίων δεκαετιών.

Ευρώπη: Αγροτικά κινήματα σε όλη την ΕΕ , Ριζοσπαστικά κόμματα (αριστερά και δεξιά) ανεβαίνουν. Κατάρρευση εμπιστοσύνης στους θεσμούς

Λατινική Αμερική & Αφρική: Πραξικοπήματα, κοινωνική καταστροφή, ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα και μετανάστευση.

6. Η Ελλάδα μέσα στην Οικονομική Αναταραχή και όλεθρο

• Δημόσιο χρέος >180% του ΑΕΠ
• Ανάπτυξη «στα χαρτιά» με δάνεια, επιδοτήσεις και τουρισμό
• Μαζική απαξίωση μισθών – 1 στους 3 Έλληνες κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας
• Μεγάλη εξάρτηση από εξωτερικά ενεργειακά και γεωπολιτικά κέντρα
• Η χώρα δεν έχει στρατηγική αυτάρκειας. Οποιαδήποτε παγκόσμια κρίση την επηρεάζει πολλαπλάσια, λόγω διαχρονικής αποβιομηχάνισης και αδυναμίας πολιτικής ανεξαρτησίας.

° Η παγκόσμια οικονομία δεν καταρρέει με πάταγο, αλλά υπονομεύεται σταδιακά από μέσα. Ο κόσμος βρίσκεται σε μια μεταβατική εποχή, όπου η παλαιά τάξη (Fiat χρήμα, χρέος, δολάριο, παγκοσμιοποίηση) αμφισβητείται, αλλά η νέα δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί.

Εν τω μεταξύ, η αστάθεια, ο φόβος και η φτώχεια αυξάνουν, και η κοινωνική συνοχή διαλύεται.

ΜΕΡΟΣ 4 — Κοινωνίες υπό Διάλυση

Πολιτισμικός αποχρωματισμός, κατάρρευση αξιών, αποδόμηση ταυτότητας και η παγκόσμια κρίση νοήματος

Πολλοί μιλούν για γεωπολιτική σύγκρουση, οικονομική κρίση ή οικολογική καταστροφή. Λίγοι όμως μιλούν για τον πυρήνα της κατάρρευσης: την κρίση ταυτότητας, αξιών και νοήματος που διαπερνά τις σύγχρονες κοινωνίες.

Αν ο 20ός αιώνας υπήρξε αιώνας των πολέμων και της προόδου, ο 21ος μέχρι τώρα δείχνει να είναι αιώνας ηθικής διάλυσης, πολιτισμικής ισοπέδωσης και ψυχικής αποσύνθεσης.

1. Η Αποδόμηση της Ταυτότητας

Έθνος – Θρησκεία – Ιστορία

Τρεις βασικοί πυλώνες της ανθρώπινης ταυτότητας αποδομούνται συστηματικά:

• Το έθνος παρουσιάζεται συχνά ως έννοια "ξεπερασμένη", "παρωχημένη", "εμποτισμένη με ρατσισμό".
• Η θρησκεία περιθωριοποιείται ως προσωπική ή «αναχρονιστική» επιλογή.
• Η ιστορική συνείδηση αντικαθίσταται από ενοχικά αφηγήματα ή αποσιώπηση.

Η παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα προωθεί ένα ανώνυμο, ευάλωτο άτομο, χωρίς ρίζες, χωρίς πλαίσιο, χωρίς ανθεκτικότητα.

2. Κατάρρευση Αξιών και Ηθικής Σύγχυσης

• Ηθικός σχετικισμός: Όλα επιτρέπονται, τίποτα δεν είναι απόλυτο.
• Δικαίωμα χωρίς ευθύνη: Τα κοινωνικά δικαιώματα αποσυνδέονται από την έννοια της υποχρέωσης.
• Εξιδανίκευση του εφήμερου: Likes αντί για έργα, εντυπώσεις αντί για ουσία.

Η κοινωνία καταλήγει να μην ξέρει τι είναι καλό και τι είναι κακό. Η ατομική συνείδηση θολώνει μέσα σε έναν θόρυβο «προοδευτικών» επιταγών χωρίς σταθερό έδαφος.

3. Η Οικογένεια υπό Πολιορκία

Εκρήξεις διαζυγίων, υπογεννητικότητα, μοναξιά

Προώθηση μοντέλων "ρευστών ταυτοτήτων" και "εναλλακτικών μορφών οικογένειας" ως πρότυπα

Κρατική ή θεσμική παρέμβαση στην ανατροφή των παιδιών, συχνά παρακάμπτοντας τους γονείς

Η οικογένεια δεν υποστηρίζεται ουσιαστικά, αλλά αποδυναμώνεται σταδιακά μέσω θεσμικών επιλογών, οικονομικής πίεσης και ιδεολογικής διάβρωσης.

4. Ψυχική Υγεία και Υπαρξιακό Κενό

• Ρεκόρ κατάθλιψης και αυτοκτονιών παγκοσμίως, ειδικά σε νέους
• Εθισμός σε οθόνες, παραμορφωμένη εικόνα του εαυτού μέσω social media
• Έλλειψη νοήματος, σκοπού και προσανατολισμού στη ζωή

Η τεχνολογία και η πρόοδος δεν έφεραν ευτυχία. Αντίθετα, δημιούργησαν αποξένωση, μοναξιά και ψυχολογική εξουθένωση.

5. Η Πολιτισμική Ισοπέδωση

• Όλοι καταναλώνουν τα ίδια τραγούδια, τις ίδιες σειρές, την ίδια αισθητική — από Λος Άντζελες ως Τόκιο.
• Η παραδοσιακή τέχνη, γλώσσα, λαϊκή κουλτούρα και μνήμη εξοβελίζονται ή παρωδούνται.
• Η πολυπολιτισμικότητα μετατρέπεται σε απώλεια ταυτότητας — όχι πλούτο, αλλά σύγχυση.

Αυτό που παρατηρείται είναι μια παγκόσμια πολιτιστική εξομοίωση, όχι ισότιμη συνύπαρξη πολιτισμών.

6. Η Ελλάδα: Στον Καθρέφτη της Παρακμής

• Υπογεννητικότητα: Η Ελλάδα γερνά και αδειάζει.
• Εγκατάλειψη παιδείας και γλώσσας: Νέα γενιά με ασθενή σύνδεση με κλασική παιδεία και Ιστορία.
• Ατομισμός, κόπωση, απαξίωση: Η κοινωνία λειτουργεί με το ένστικτο της επιβίωσης, όχι με κοινό όραμα.
• Όπως και η Δύση, έτσι και η Ελλάδα χάνει την ψυχή της χωρίς να το συνειδητοποιεί.

Χωρίς σταθερές αξίες, χωρίς πολιτιστική ταυτότητα, χωρίς ηθικά θεμέλια, καμία κοινωνία δεν μπορεί να σταθεί σε καιρούς κρίσης.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι μόνο πολιτική, οικονομική ή στρατιωτική κατάρρευση — είναι ανθρωπολογική. Ένας κόσμος που δεν ξέρει ποιος είναι, δεν θα μπορέσει να αποφασίσει πού πάει.

ΜΕΡΟΣ 5 — Η Μεγάλη Αντιστροφή

Ο κόσμος του 2025 και οι ομοιότητες με το 1939: Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο κόσμος μοιάζει να επαναλαμβάνει ιστορικούς κύκλους — όχι με ακρίβεια, αλλά με μοτίβα. Το 2025 θυμίζει 1939 σε μια σειρά κρίσιμων παραμέτρων:

• Ασταθής παγκόσμια τάξη
• Διαιρεμένες μεγάλες δυνάμεις
• Οικονομική αναταραχή
• Απογοήτευση από τους θεσμούς
• Ραγδαία στρατιωτικοποίηση

Πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο κόσμος ένιωθε πως ζούσε σε ειρήνη υπό αίρεση. Το ίδιο και σήμερα.

1. Πολλαπλές Εστίες Ανάφλεξης (όπως το ’38–’39)

• Περιοχή Τότε (1939) Τώρα (2025)
• Ανατολική Ευρώπη Ναζιστική Γερμανία εισβάλλει Πολωνία Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία
• Βαλκάνια Εύθραυστη ισορροπία μετά το ’38 Ένταση Σερβίας–Κοσόβου – Αλβανία
• Μέση Ανατολή Βρετανική παρουσία – εξέγερση Ισραήλ–Χαμάς–Ιράν, Λίβανος, Χούθι
• Ειρηνικός Ιαπωνία–Κίνα σε ένταση Κίνα–Ταϊβάν, ΗΠΑ–ΝΑΤΟ στον Ινδο-Ειρηνικό
• Βόρεια Αφρική Αποικιοκρατικά καθεστώτα Παρακράτος, πραξικοπήματα, μισθοφόροι

🔻 Όπως τότε, έτσι και τώρα: Τοπικές συγκρούσεις αποκτούν παγκόσμιο βάρος.

2. Εθνικισμός, Σοσιαλισμός, ναζισμός , κουμμουνοσμός , Ρεβανσισμός και Ιδεολογικός Διαχωρισμός

Το 1939, κυριάρχησαν οι ιδεολογικές συγκρούσεις:

• Φασισμός vs Κομμουνισμός
• Αυταρχισμός vs Φιλελευθερισμός

Το 2025, έχουμε:

• Δύση (ΗΠΑ–ΕΕ–ΝΑΤΟ): αξιακή επιρροή, φιλελεύθερος «δικαιωματισμός»
• Ανατολή (Ρωσία, Κίνα, Ιράν): έμφαση σε παράδοση, κυριαρχία, κρατισμό

Η πόλωση θυμίζει διπολική σύγκρουση. Όχι απόλυτα ιδεολογική όπως στο παρελθόν, αλλά πολιτισμική, οικονομική, γεωστρατηγική.

3. Διεθνείς Θεσμοί σε Κατάρρευση

Το 1939:

Η Κοινωνία των Εθνών (προκάτοχος ΟΗΕ) απέτυχε να εμποδίσει τον πόλεμο.

Το 2025:

• Ο ΟΗΕ αποδυναμωμένος, ανίκανος να αποτρέψει κρίσεις.
• Το Διεθνές Δίκαιο παρακάμπτεται συστηματικά.
• Η διπλωματία υποκαθίσταται από στρατηγική πίεσης, κυρώσεων και απειλών.
• Η αίσθηση ότι «κανείς δεν μπορεί να κρατήσει την παγκόσμια τάξη» κυριαρχεί.

4. Στρατιωτικοποίηση και Κούρσα Εξοπλισμών

Το 1938–39:

Όλοι εξοπλίζονταν: Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ιαπωνία

Το 2024–25:

Προϋπολογισμοί Άμυνας: ρεκόρ όλων των εποχών

• ΗΠΑ > $880 δισ.
• Κίνα > $220 δισ.
• Ρωσία > $100 δισ.
• Ευρώπη: εξοπλισμοί +28%

Τεχνολογικός πόλεμος: drones, AI, υποθαλάσσια οπλικά συστήματα, πυρηνική επανεκτίμηση

Πυρηνικά: Ρωσία, Βόρεια Κορέα, Ιράν προκαλούν ανησυχία

Διάστημα: στρατιωτικοποίηση τροχιάς (δορυφόροι, λέιζερ, επικοινωνίες)

🔻 Όπως το 1939: η ελπίδα για ειρήνη περιορίζεται όσο αυξάνεται η δύναμη πυρός.

5. Η Οικονομία ως Μηχανισμός Πίεσης

Το 1930–39:

Ύφεση του ’29 → φτώχεια, άνοδος ριζοσπαστισμού

Το 2020–25:

• Κρίση COVID, πληθωρισμός, πόλεμοι, ανισότητες
• Η φτώχεια και η ανασφάλεια γεννούν ριζοσπαστικά κινήματα (δεξιά & αριστερά)
• Οικονομικές συμμαχίες σήμερα (BRICS+, AUKUS, Belt & Road) θυμίζουν γεωοικονομικά μπλοκ όπως στον Μεσοπόλεμο.

6. Η Ψυχολογία των Λαών: Απόγνωση και Έλλειψη Προσανατολισμού

Το 1939: Οι λαοί ένιωθαν προδομένοι από τις ελίτ, κουρασμένοι από κρίσεις, έτοιμοι να δεχτούν αυταρχισμό για «τάξη».

Το 2025: Η κοινωνική κόπωση και δυσπιστία απέναντι στα ΜΜΕ, τις κυβερνήσεις και τους «ειδικούς» θυμίζει επικίνδυνα το ίδιο κλίμα.

Ο άνθρωπος του 2025, όπως και του 1939, νιώθει μόνος και ευάλωτος σε χειραγώγηση.

Η εποχή μας μοιάζει τρομακτικά με τον κόσμο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται κατά γράμμα, αλλά επειδή η ανθρώπινη φύση δεν άλλαξε:

• Πλεονεξία
• Φόβος
• Υπέρμετρη πίστη στην τεχνολογία
• Έλλειψη εσωτερικού άξονα

Ο πόλεμος του 21ου αιώνα ίσως δεν ξεκινήσει με τον τρόπο του 1939. Αλλά τα προμηνύματα υπάρχουν — και είναι εκκωφαντικά.

ΜΕΡΟΣ 6 — Αντιστροφή ή Κατάρρευση;

Υπάρχει ελπίδα; Μπορεί να αποφευχθεί ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος; Ποια η θέση της Ελλάδας;

Το ερώτημα δεν είναι αν ο κόσμος οδεύει σε κρίση — αλλά αν μπορεί να τη μετατρέψει σε ευκαιρία ανασύνταξης.

Όπως και το 1939, βρισκόμαστε στο χείλος μιας καθολικής ανατροπής.

Όμως η διαφορά του 2025 είναι πως διαθέτουμε γνώση, τεχνολογία και ιστορική εμπειρία.

Το ζήτημα είναι: Θέλουμε; Μπορούμε; Τολμάμε;

1. Μπορεί να αποφευχθεί ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος;

Ναι — αλλά όχι με τους όρους του παρελθόντος.

Αν συνεχιστεί η πορεία χωρίς στρατηγική αναστροφής:

• Οι συγκρούσεις θα κλιμακωθούν σε περιφερειακούς πολέμους
• Οι κοινωνίες θα οδηγηθούν σε αυταρχισμό, τεχνοκρατικό έλεγχο και διάλυση νοήματος
• Η Δύση θα φθαρεί από μέσα, η Ανατολή θα πιέσει απ' έξω

Όμως:

🔹 Αν αναζητηθεί νέος πολυπολικός διάλογος

🔹 Αν ενισχυθεί η διπλωματία των λαών

🔹 Αν ενεργοποιηθούν πνευματικά και πολιτιστικά κινήματα αναγέννησης

τότε η ιστορία δεν είναι καταδικασμένη να επαναληφθεί.

2. Τι χρειάζεται για την «αντιστροφή» της παγκόσμιας πορείας κατά τη δική μου κρίση!

Α. Πολιτική Αντιστροφή

• Αναδιάρθρωση ΟΗΕ: με πραγματικό εκτελεστικό μηχανισμό ειρήνης
• Έλεγχος εξοπλισμών με διεθνή συμφωνία, ειδικά σε AI & drones
• Επιστροφή σε ισορροπημένες εθνικές πολιτικές: κυριαρχία αλλά με συνεργασία
• Απενεργοποίηση του "ψυχρού" πολέμου πληροφορίας (cyber, προπαγάνδα, narrative wars)

Β. Οικονομική Αντιστροφή

• Αναθεώρηση του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου: από την τοκογλυφία και τις φούσκες στην παραγωγή και την αυτάρκεια
• Προστασία εργασίας και μικροοικονομίας
• Ανάσχεση της τεχνητής ανισότητας από παγκόσμιους κολοσσούς τεχνολογίας και χρηματοπιστωτικούς μηχανισμούς

Γ. Κοινωνική και Πνευματική Αντιστροφή

• Αναβίωση αξιών: αλήθεια, πίστη, ευθύνη, κοινότητα
• Αναγέννηση της παιδείας με εθνικό χαρακτήρα αλλά οικουμενικό πνεύμα
• Επανένταξη του ανθρώπου στην ιστορία του, στον Θεό του, στην ευθύνη του
• Η τεχνολογία από μόνη της δεν είναι λύση. Η ηθική πρόθεση είναι.

3. Ποιος ρόλος για την Ελλάδα;

Η Ελλάδα — χώρα μικρή, αλλά ιστορικά καταλυτική — μπορεί να είναι φορέας εναλλακτικής αφήγησης.

Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα:

• Να μετατρέψει τον πολιτισμό της σε στρατηγικό εργαλείο διπλωματίας: η παράδοση ως γέφυρα
• Να αναδείξει μοντέλο συνύπαρξης Ορθοδοξίας – Δημοκρατίας – Ταυτότητας
• Να λειτουργήσει ως πνευματικό "όριο" ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση
• Να αποκτήσει εθνική στρατηγική επιβίωσης με γεωπολιτική ρεαλιστικότητα και αξιακή πυξίδα

Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτρέψει μόνη της τις παγκόσμιες εξελίξεις. Μπορεί όμως να επιβιώσει μέσα σε αυτές — ή και να εμπνεύσει.

4. Ένα Νέο Όραμα: Η Ανθρώπινη Αναγέννηση

Χρειάζεται ένα νέο όραμα για τον άνθρωπο:

Όχι μόνο τεχνολογικά εξελιγμένος, αλλά πνευματικά υπεύθυνος

Όχι καταναλωτής, αλλά δημιουργός

Όχι αριθμός, αλλά πρόσωπο

Η Ιστορία δεν είναι μόνο πόλεμοι και αυτοκρατορίες. Είναι ψυχές και νοήματα. Η παγκόσμια κρίση του 2025 είναι τελικά ηθική. Και από εκεί θα κριθεί η συνέχεια.

Επίλογος

Ο κόσμος σήμερα βρίσκεται σε σταυροδρόμι:

Κατάρρευση ή Αντιστροφή.

Η αλήθεια είναι πως οι πιθανότητες δεν είναι αισιόδοξες.

Όμως η Ιστορία έχει δείξει ότι ακόμα και στο χείλος της καταστροφής, ένας λαός, μια ιδέα, μια πράξη μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνση.

Το ερώτημα είναι: Θα είμαστε θεατές — ή συμμέτοχοι στη πορεία προς τον όλεθρο.

Η Δύση εξοπλίζει την Τουρκία, η Ελλάδα σιωπά – Μνήμη και αδράνεια ως εθνική πολιτική

Η είδηση για την πιθανή προμήθεια έως και 40 μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon από τη Βρετανία προς την Τουρκία, με την έγκριση πλέον και της Γερμανίας, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι απλώς το επιστέγασμα μιας μακράς πολιτικής υποκρισίας των δυτικών «συμμάχων» μας και της παράλληλης στρατηγικής αδράνειας της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Οι ίδιες χώρες που υποτίθεται πως δεσμεύονται στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, προωθούν εξοπλιστικά προγράμματα στην Άγκυρα τη στιγμή που η Τουρκία διατηρεί ενεργή απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας μέσω του διαβόητου casus belli.

Και όμως. Καμία ουσιαστική ελληνική αντίδραση. Ούτε καν συμβολική. Καμία διπλωματική παρέμβαση στους ευρωπαϊκούς και ατλαντικούς θεσμούς. Αντί για οργανωμένη στρατηγική ανάσχεσης της τουρκικής εξοπλιστικής ανόδου, η ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται σε ρόλο θεατή. Αντί να απαιτήσει την αναστολή των πωλήσεων, περιορίζεται σε ευχολόγια και υπαινιγμούς «ανησυχίας».

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία, με αναβαθμισμένα F-16 και πιθανή ένταξη των Eurofighter στον στόλο της, κλιμακώνει καθημερινά τις προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα, εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό, επεκτείνει τις απαιτήσεις της σε θάλασσα και αέρα, ενώ παραμένει πλήρως ατιμώρητη από τη Δύση. Η ίδια Δύση που εξόπλισε τον Αττίλα στην Κύπρο, που ανέχτηκε την εισβολή και μετά τη διχοτόμηση, που επέβαλε το σχέδιο Ανάν και τώρα ξανά συνομιλεί με τα Κατεχόμενα λες και είναι κρατική οντότητα. Η ίδια Δύση που σήμερα, μέσω των βρετανικών και γερμανικών γραφείων, αναβαθμίζει την τουρκική πολεμική ισχύ, δήθεν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Η στάση του Ηνωμένου Βασιλείου δεν αποτελεί έκπληξη. Η Βρετανία ουδέποτε υπήρξε ειλικρινής σύμμαχος του ελληνισμού – ούτε στην Κύπρο, ούτε στο Αιγαίο. Ήταν ο αρχιτέκτονας του διχοτομικού σχεδίου στην Κύπρο, συνέβαλε στην κατοχή διατηρώντας βάσεις και ρόλο εγγυήτριας δύναμης, και υπογείως στηρίζει την αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Και τώρα, δίνει πολεμικά αεροσκάφη στην Άγκυρα, τη στιγμή που η Ελλάδα παλεύει να ισορροπήσει έναντι μιας απειλής που αναγνωρίζουν όλοι, αλλά την αντιμετωπίζουν ως εσωτερική ελληνική εμμονή.

Ακόμη πιο επικίνδυνη όμως είναι η εσωτερική στάση των ίδιων των ελληνικών κυβερνήσεων – μιας ολόκληρης πολιτικής τάξης που προτιμά τον ρόλο του "πρόθυμου εταίρου", του διαμεσολαβητή, του "λογικού", από την καθαρή υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Δεν είναι μόνο η διπλωματική σιωπή μπροστά στο εξοπλιστικό ντεμαράζ της Τουρκίας. Είναι και η απουσία εθνικής στρατηγικής. Δεν υπάρχει καμία ρήτρα αποτροπής που να ενεργοποιείται. Δεν προβάλλεται καμία πρόταση σε ΕΕ και ΝΑΤΟ που να απαιτεί δέσμευση ότι δεν θα ενισχύεται ένα κράτος που απειλεί κράτος-μέλος με πόλεμο.

Αντί η Ελλάδα να επιμείνει στην αναστολή των εξοπλιστικών προς την Άγκυρα, προσφέρει τον εαυτό της ως αξιόπιστο σύμμαχο-πρότυπο, χωρίς να απαιτεί ανταλλάγματα. Αντί να καταγγείλει ευθέως τη βρετανική στάση για τα Eurofighter, περιορίζεται σε “παρατηρήσεις” και διπλωματικές γενικολογίες.

Η Ιστορία όμως είναι επίμονη. Η Κύπρος είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα. Όπου οι «σύμμαχοι» επέτρεψαν, ενίσχυσαν και υπέθαλψαν την κατάρρευση του ελληνισμού – με τη συμβολή και εσωτερικών παραγόντων που φοβήθηκαν να πουν την αλήθεια και να υψώσουν ανάστημα. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται σήμερα. Οι προμηθευτές του Αττίλα αναβαθμίζουν ξανά την τουρκική ισχύ, την ώρα που το Αιγαίο βρίσκεται σε σταθερή στρατηγική πίεση.

Αν δεν αλλάξει άμεσα η ελληνική στάση – από αμυνόμενη σε διεκδικητική, από θεατής σε πρωταγωνιστή – η επόμενη εθνική ήττα δεν θα έρθει από τον αέρα. Θα έρθει εκ των έσω.

Ο Αλυτρωτικός Χάρτης της Αλβανίας Πρόκληση Εναντίον της Ελλάδας

Η Ελλάδα δέχεται μια ακόμα επίσημη πρόκληση. Αυτή τη φορά, όχι από περιθωριακούς εθνικιστές, αλλά από την ίδια την κυβέρνηση της Αλβανίας.

Την 1η Ιουλίου 2025, το αλβανικό Υπουργείο Άμυνας, μέσω του επίσημου περιοδικού του με τίτλο “Gazeta Ushtria”, δημοσίευσε άρθρο αφιερωμένο στο Συνέδριο του Βερολίνου του 1878. Στη σελίδα 12 της έκδοσης, φιλοξενείται χάρτης με τις «αλβανικές ιστορικές περιοχές», στον οποίο περιλαμβάνονται:

Η ελληνική Ήπειρος

Η Βόρειος Ήπειρος

Τμήματα της Δυτικής Μακεδονίας

Ακόμη και περιοχές της Κεντρικής Ελλάδας, με θράσος και παραχάραξη της Ιστορίας.

Συγκεκριμένα:

Κέρκυρα – 641 km²

Ηγουμενίτσα – 615 km²

Πρέβεζα - 1.036 km²

Άρτα – 1.602 km²

Ιωάννινα – 4.990 km²

Γρεβενά – 1.536 km²

Η προβολή τους εντάσσεται στη θεωρία της "Μεγάλης Αλβανίας" και περιγράφονται ως τμήματα της λεγόμενης "Εθνικής Αλβανίας". Η δημοσίευση φέρει την επίσημη υπογραφή του Υπουργείου Άμυνας της Αλβανίας, γεγονός που αφαιρεί κάθε περιθώριο για δικαιολογίες τύπου "πρωτοβουλία ιδιωτών".

Ιστορικές διαστρεβλώσεις Η Αλβανία το 1878 δεν υπήρχε καν ως κράτος. Οι περιοχές που επιχειρεί να παρουσιάσει ως δικές της είχαν ελληνική πληθυσμιακή και πολιτισμική ταυτότητα, και βρίσκονταν υπό Οθωμανική κατοχή. Ο αλυτρωτισμός αυτός βασίζεται σε μυθεύματα και γεωπολιτικές φαντασιώσεις.

Δεν πρόκειται για «λάθος» ή για «παρεξήγηση». Πρόκειται για συνειδητή προβολή αλυτρωτικών θέσεων από την επίσημη κρατική εξουσία των Τιράνων. Μια προβολή που στρώνει το έδαφος για εθνοτικές διεκδικήσεις και αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια.

Η Σιωπή του Ελληνικού Κράτους

Η ελληνική κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, δεν αντέδρασε. Ούτε διάβημα διαμαρτυρίας, ούτε αποπομπή του πρέσβη, ούτε κατάθεση επίσημης καταγγελίας στην Ε.Ε. ή το ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα σιωπά, ενώ η κυριαρχία της βάλλεται με επίσημο χάρτη από γείτονα κράτος.

Πού είναι οι λεονταρισμοί των ημετέρων «πατριωτών» όταν πρόκειται για ψήφους και τηλεοπτικές εντυπώσεις; Πού είναι το ΥΠΕΞ και ο Πρωθυπουργός; Σιωπούν, γιατί η Αλβανία προστατεύεται ως «ενταξιακή προτεραιότητα» της Ε.Ε., και η Ελλάδα κάνει την υπάκουη υπηρέτρια των ευρω-σχεδιασμών.

Αν η Ελλάδα ήταν κυρίαρχη και σοβαρή, με υπερήφανη εσωτερική και εξωτερική πολιτική, τα βήματα θα ήταν τα εξής:

1. Άμεση απέλαση του Αλβανού πρέσβη στην Αθήνα, δημόσια απαίτηση συγγνώμης και άμεσης απόσυρσης του χάρτη, διακοπή διπλωματικών επαφών μέχρι επίσημης ανάκλησης του χάρτη. Ανάκληση Έλληνα πρέσβη από τα Τίρανα.

2. Διάβημα στον ΟΗΕ, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ για κρατική προώθηση αλυτρωτισμού.

3. Πάγωμα κάθε διαπραγμάτευσης της Αλβανίας για την Ε.Ε. με ελληνικό βέτο, όπως είχε γίνει και το 2020.

4. Ανάδειξη του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας (1914), το οποίο προβλέπει αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.

5. Χαρτογράφηση της ιστορικής ελληνικότητας της περιοχής και δημόσια έκδοση ιστορικών, εθνολογικών και νομικών στοιχείων.

6. Ενημέρωση της Ομογένειας και της Ελληνικής Διασποράς, ώστε να υπάρξει διεθνής αντίδραση από τις εθνικές οργανώσεις.

7. Οικονομικά και εμπορικά αντίμετρα μάγωμα διμερών συμφωνιών και ελέγχων σε εμβάσματα και τραπεζικές ροές.

8. Ενίσχυση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου με επιδοτήσεις ελληνικών σχολείων και πολιτιστικών δομών και Ελληνική υπηκοότητα σε κάθε Βορειοηπειρώτη που το επιθυμεί.

9. Στρατιωτική επαγρύπνηση με ενίσχυση φρουρών στα ελληνοαλβανικά σύνορα και ασκήσεις ετοιμότητας στην Ήπειρο.

10. Εθνική επικοινωνιακή στρατηγική και εκστρατεία κατά του αλβανικού αλυτρωτισμού στα διεθνή ΜΜΕ με ιστορικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την ελληνικότητα των περιοχών.

11. Συνταγματική και νομοθετική θωράκιση, νόμος που να ποινικοποιεί την κρατική αμφισβήτηση ελληνικών εδαφών και Ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου για τα Εθνικά Θέματα.

Η Αλβανία της προπαγάνδας και της αχαριστίας

Η Αλβανία σήμερα – κράτος που δημιουργήθηκε με την προστασία της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας, χωρίς ιστορική συνέχεια, χωρίς πολιτιστική ρίζα – διεκδικεί γη που δεν της ανήκει ούτε ιστορικά ούτε εθνολογικά.

Αναφέρεται σε «Τσαμουριά» και «Μεγάλη Αλβανία», ξεχνώντας:

Τον ρόλο των Τσάμηδων ως συνεργατών των ναζί και τον ρόλο τους σε σφαγές κατά των Ελλήνων.

Την πλειοψηφία ελληνικού πληθυσμού στη Βόρεια Ήπειρο, που διώκεται συστηματικά.

Τη στήριξη που δέχτηκαν οι Αλβανοί οικονομικά και ανθρωπιστικά από την Ελλάδα, με πάνω από 600.000 άτομα που εργάστηκαν και ενσωματώθηκαν ειρηνικά στην ελληνική κοινωνία.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Αλβανία υιοθετεί τώρα επίσημα χάρτες που παραχαράσσουν σύνορα και ιστορία, προσβάλλοντας τον ελληνικό λαό και τους προγόνους του.

Το Εθνικό Μήνυμα που πρέπει να στείλουμε

Δεν θα περάσει! Ο Ελληνισμός έχει παρελθόν, έχει ιστορία, έχει φωνή. Και η φωνή αυτή δεν σιωπά μπροστά σε κρατικές προκλήσεις. Αρκεί να την εκφράσουμε όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και στις αίθουσες αποφάσεων.

• Η Βόρειος Ήπειρος είναι γη ελληνική.
• Η Ήπειρος ήταν, είναι και θα είναι Ελλάδα.
• Κάθε χάρτης που αμφισβητεί την ιστορία μας είναι άκυρος, ανιστόρητος και εχθρικός.

Η σιωπή είναι συνενοχή. Οι προκλήσεις δεν απαντώνται με tweets. Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στο ύψος της ιστορίας της. Να θυμίσει σε κάθε εχθρό της – είτε ντυμένος με ευρωπαϊκά κουστούμια είτε με χάρτες γεμάτους ψεύδη – ότι το φως του Ελληνισμού δεν σβήνει.

• Η Ελλάδα δεν εκβιάζεται.
• Η Ελλάδα δεν διαιρείται.
• Η Ελλάδα δεν ξεχνά. 

Υποσημειώσεις / Πηγές:

1. Gazeta Ushtria – Τεύχος Ιουλίου 2025 (σελ. 12): https://mod.gov.al/gazeta-ushtria-2025

2. Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (1914): [Ιστορική αναφορά Υπ. Εξωτερικών Ελλάδας]

3. Δηλώσεις Αλβανών αξιωματούχων (2020–2025) για «Τσαμουριά»

4. Διμερείς Συμφωνίες Ελλάδας – Αλβανίας και ρόλος της ελληνικής μειονότητας

5. Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και προϋποθέσεις για ένταξη Δυτικών Βαλκανίων (2024–2025)