ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ

Αγαπώ βαθιά την Πατρίδα μου και πορεύομαι με Πίστη στον Ιησού Χριστό. Εδώ και 12 χρόνια ασχολούμαι με τη διπλωματία και την πολιτική, με μοναδικό σκοπό να δω την Ελλάδα να προοδεύει με αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και σεβασμό στις αξίες που μας κράτησαν όρθιους ως Έθνος.

Οραματίζομαι μια Ελλάδα που επενδύει στην πραγματική πράσινη ανάπτυξη, που σέβεται τον άνθρωπο, που στηρίζει την κοινωνία σε όλα τα επίπεδα και που διορθώνει όσα σήμερα υπολειτουργούν και απαξιώνονται από λάθος πολιτικές.

Με τις προσωπικές μου ιδέες και προτάσεις, θέλω να συνεισφέρω σε ένα καλύτερο αύριο, όπως το ονειρεύομαι και όπως το αξίζουμε όλοι μας.

ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΜΒΑΘΥΝΩ ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

1. Πίστη, Πατρίδα και Οικογένεια

Βαθιά μου πίστη είναι ότι χωρίς τον Χριστό, χωρίς την Πατρίδα μας και χωρίς τη δύναμη της Οικογένειας, η κοινωνία μας δεν έχει μέλλον. Η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί ξανά στις διαχρονικές της αξίες: την Ορθόδοξη Πίστη, την αγάπη προς την Πατρίδα και τη στήριξη της παραδοσιακής οικογένειας. Πιστεύω σε μια Ελλάδα που ξαναβρίσκει τον πνευματικό της βηματισμό και προστατεύει ό,τι μας κράτησε όρθιους μέσα στους αιώνες. Πρόνοια και προνόμια για τους Έλληνες που γεννάνε παιδιά όχι τα παιδιά των ελλήνων να είναι τεκμήριο επειδή το κράτος είναι ανήμπορο να ανταπεξέλθει επειδή θέλει.

2. Πραγματική Πράσινη Ανάπτυξη

Η αληθινή πράσινη ανάπτυξη δεν είναι ένα εργαλείο φορολογικής επιβάρυνσης, αλλά μια πολιτική που προστατεύει τη γη μας και δίνει ευκαιρίες στις τοπικές κοινωνίες. Οραματίζομαι μια Ελλάδα με καθαρές πόλεις, καθαρά νερά, σύγχρονη ανακύκλωση, ενεργειακή αυτάρκεια και στήριξη στους Έλληνες παραγωγούς που αγαπούν και σέβονται τη φύση. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης, με όφελος για τον απλό άνθρωπο και ανεξάρτητη οικονομική δύναμη, έχουμε τα μυαλά απλά χαραμίζονται σε μια πτέρυγα ενός ξένου πανεπιστημίου ή ιδρύματος επειδή το κράτος τα έδιωξε, αλλά και παιδιά που είναι στην Ελλάδα αλλά δε στηρίζονται από το κράτος.

3. Ισχυρή Εθνική Παιδεία

Θέλω μια παιδεία που να μορφώνει και να διαπαιδαγωγεί, όχι απλώς να εκπαιδεύει. Να διδάσκει τις αξίες της πίστης, της ιστορίας, της γλώσσας μας και της αγάπης για την Πατρίδα. Τα παιδιά μας πρέπει να γνωρίσουν τις ρίζες τους μέσα από την Κοινωνιολογία , την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, την Ιστορία και τα Θρησκευτικά , την έκθεση, τη γυμναστική ώστε να καλλιεργηθεί η ευγενής άμιλλα, αλλά και να μάθουν σύγχρονες δεξιότητες με ήθος, κριτική και καλλιτεχνική σκέψη. Η παιδεία μας είναι το πιο ισχυρό όπλο για το αύριο.

4. Δικαιοσύνη για Όλους

Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι γρήγορη, αμερόληπτη και αδιαπραγμάτευτη και ανεξάρτητη από κάθε αρχή εξουσίας. Θέλω ένα κράτος που τιμωρεί τους πραγματικούς ενόχους και προστατεύει τον απλό πολίτη από αδικίες, διαφθορά και συμφέροντα. Η αξιοπιστία των θεσμών είναι βασική προϋπόθεση για να ξαναχτίσουμε την εμπιστοσύνη στην Πολιτεία.

5. Δημόσια Υγεία και Στήριξη της Υπαίθρου

Η υγεία δεν είναι προνόμιο, είναι δικαίωμα. Θέλω ένα σύστημα υγείας που λειτουργεί, με στήριξη στα νοσοκομεία της περιφέρειας και κίνητρα για νέους γιατρούς να στελεχώσουν τις απομακρυσμένες περιοχές. Παράλληλα, η ελληνική ύπαιθρος πρέπει να ξαναζωντανέψει με πραγματική στήριξη στις αγροτικές οικογένειες και επιστροφή των νέων στον τόπο τους.

6. Εθνική Ασφάλεια και Μεταναστευτικό

Ισχυρή Ελλάδα σημαίνει ασφαλή σύνορα. Στηρίζω τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας με πράξεις, όχι με λόγια. Το μεταναστευτικό πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα: προστασία των συνόρων, πάταξη της παράνομης μετανάστευσης και ουσιαστική διαχείριση όσων βρίσκονται ήδη στη χώρα. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και πρέπει να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή.

7. Οικονομία με Κοινωνικό Πρόσωπο

Πιστεύω σε μια οικονομία που ενισχύει τη μικρομεσαία επιχείρηση, στηρίζει τους παραγωγούς, μειώνει τη φορολογία για τους πολίτες και δίνει ευκαιρίες στους νέους να προοδεύσουν στη χώρα τους, όχι στο εξωτερικό. Χρειάζεται μια δίκαιη ανάπτυξη που επιστρέφει τα οφέλη στην κοινωνία και όχι στα μεγάλα συμφέροντα.

8. Διπλωματία με Εθνική Συνείδηση

Έχοντας 12 χρόνια εμπειρίας στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, κάποια χρόνια στη διπλωματία και τις διεθνείς σχέσεις, ξέρω ότι η Ελλάδα πρέπει να μιλά με φωνή που σέβονται. Η εξωτερική πολιτική δεν είναι παιχνίδι. Είναι υπόθεση αξιοπρέπειας, σταθερότητας και στρατηγικού οφέλους για την Πατρίδα μας. Οραματίζομαι μια Ελλάδα που διεκδικεί, που σέβεται αλλά και απαιτεί τον σεβασμό που της αξίζει.

9. Αληθινή Συμμετοχή της Κοινωνίας

Πιστεύω στην πολιτική που ακούει τον άνθρωπο. Ο πολίτης πρέπει να έχει φωνή, να έχει ρόλο και να μπορεί να συμμετέχει ενεργά στη λήψη αποφάσεων. Η κοινωνία πρέπει να είναι παρούσα – όχι απλός θεατής. Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε αυτά που μας πληγώνουν και να χτίσουμε την Ελλάδα που ονειρευόμαστε.

Το Όραμά μου Άρθρο 1°

Πίστη – Πατρίδα – Οικογένεια: Το Δικό Μου Όραμα για μια Ελεύθερη και Οικονομικά Ανεξάρτητη Ελλάδα

 

Η Ελλάδα δεν ζητιανεύει, απαιτεί ό,τι της ανήκει: την Ελευθερία της, την Ιστορία της, την Πίστη της, τη Γη και τη Θάλασσά της. Δεν έχουμε ανάγκη από επιδοτούμενη παρακμή. Έχουμε χρέος να ξαναγίνουμε Έθνος. Να γίνουμε ανεξάρτητοι, αυτάρκεις, αξιοπρεπείς. Και να σταθούμε στο ύψος του Ελληνικού Ονόματος.

1. Οικογένεια – Η Αρχή και το Τέλος του Έθνους

• Εθνικό Σχέδιο Αναγέννησης:
• Οικονομικά, στεγαστικά και παιδαγωγικά κίνητρα για κάθε νέα ελληνική οικογένεια.
• Επιδότηση για κάθε παιδί έως την ενηλικίωση (18 έτη).
• Πλήρης φοροαπαλλαγή για οικογένειες με δύο παιδιά και άνω.
• Ειδικό ασφαλιστικό καθεστώς για πολύτεκνες και άνεργες μητέρες – με τη στήριξη του κράτους έως την εύρεση εργασίας.
• Εθνικό Μητρώο Οικογένειας και Δελτίο Οικογενειακής Ευημερίας, με προτεραιότητα στην εργασία, την υγεία και τη στέγαση.
• Μειωμένα τιμολόγια σε ρεύμα, νερό και κρατικές υπηρεσίες για οικογένειες με δύο παιδιά και άνω ή με χαμηλό εισόδημα – μόνο για Έλληνες γονείς και τέκνα.

2. Παιδεία – Το Οχυρό της Πατρίδας

• Υποχρεωτική διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών, Ιστορίας, Θρησκευτικών, Κοινωνιολογίας και Έκθεσης από Νηπιαγωγείο έως Λύκειο.
• Μαθήματα Εθνικής Παιδείας, Πειθαρχίας, Ανδρείας και Υποχρεώσεων.
• Κατάργηση κάθε νεομαρξιστικού, woke και αντιφυσικού "εκπαιδευτικού" προγράμματος, με ποινικές κυρώσεις και πρόστιμα.
• Σεβασμός στα άτομα που επιλέγουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά ρητή απαγόρευση παρελάσεων, "γάμων" και υιοθεσιών – φύλα υπάρχουν δύο: Πατέρας και Μητέρα.
• Ίδρυση Εθνικών Λυκείων Αριστείας για επιστήμες, τεχνική και στρατηγική εκπαίδευση.
• Παιδαγωγική Επανάσταση με βάση το πρότυπο του Σωκράτη, του Πλάτωνα, όλων των αρχαίων Ελλήνων που άφησαν εποχή αλλά και των Πατέρων της Εκκλησίας.

3. Πίστη – Στήριγμα της Ψυχής και του Λαού

• Αναθεώρηση Συντάγματος: η Ορθοδοξία κατοχυρώνεται ως πνευματικό και πολιτιστικό θεμέλιο του Ελληνισμού.
• Στήριξη της Εκκλησίας, των Μοναστηριών και του Ιερού Κλήρου.
• Δημιουργία Ορθόδοξων Κέντρων Νεότητας, ενίσχυση της θεολογικής έρευνας και της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης.
• Αναβίωση εθνικών και θρησκευτικών εθίμων, λιτανειών και εθνικών μνημοσύνων.

4. Τεχνολογία – Εθνική Καινοτομία και Αυτονομία

• Ίδρυση Κρατικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Καινοτομίας για απεξάρτηση από Big Tech.
• Στήριξη ελληνικών startups με 10ετή φοροαπαλλαγή.
• Ανάπτυξη εθνικών λογισμικών, λειτουργικών συστημάτων, cloud, βάσεων δεδομένων.
• Καθιέρωση "Τεχνολογικής Θητείας" για αποφοίτους STEM.
• Δημιουργία Εθνικού Κέντρου Τεχνητής Νοημοσύνης με ελληνική, ηθική κατεύθυνση.
• Σύμπραξη Στρατού – Πολυτεχνείων – ΤΕΙ για στρατηγικές τεχνολογίες.
• Ψηφιακή Ασφάλεια του Κράτους: ΚΕΕΨΥ, κρατική αποθήκευση δεδομένων, εθνικά datacenters.
• Ανάπτυξη κβαντικής υποδομής, δορυφορικών σταθμών, εθνικών AI εργαλείων, με αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.
• Από τα ταμεία του κράτους θα επενδύονται λεφτά σε κάθε πόλη και χωριό , που θα αρχίζει από το βορειότερο άκρο της Ελλάδας δηλαδή σε όλο τον Βόρειο Έβρο , από τη Κέρκυρα , τη Μέγιστη - Καστελόριζο, Κρήτη, ώστε κάθε πόλη και χωριό να γίνουν αυτόνομα και να εντάξουν νέες τεχνολογίες , ανέσεις και υπηρεσίες για τους πολίτες.

5. Πολιτισμός – Η Δύναμη της Μνήμης

• Αναστήλωση όλων των αρχαίων μνημείων, με 30% των τουριστικών εσόδων.
• Ίδρυση Εθνικού Ταμείου Πολιτιστικής Αναγέννησης.
• Εκπαιδευτικά προγράμματα «υιοθεσίας μνημείων» από σχολεία και δήμους.
• Ψηφιακή αναπαράσταση όλων των μνημείων – πολιτιστική διπλωματία και εθνική υπερηφάνεια.

6. Οικονομία – Ανάπτυξη χωρίς Υποτέλεια

• Φορολογία μόνο για μισθούς άνω των 2.000 ευρώ, με μέγιστο 10%.
• Κατάργηση ΦΠΑ σε τρόφιμα, ενέργεια και παιδικά είδη.
• Αφορολόγητο έως 15.000 ευρώ για κάθε ελληνική αγροτική ή οικογενειακή επιχείρηση.
• Δημιουργία Παράλληλου Ψηφιακού Νομίσματος αποκλειστικά για εσωτερική ελληνική χρήση.

7. Παραγωγή – Αυτάρκεια ή Θάνατος

• Υποχρεωτική χρήση ελληνικών προϊόντων σε στρατό, σχολεία, νοσοκομεία.
• Δημιουργία Κρατικών Συνεταιριστικών Ενώσεων σε κάθε περιφέρεια.
• Επαναλειτουργία εργοστασίων με εργάτες-μετόχους.
• Κατάργηση ΦΠΑ σε εγχώρια εφόδια.
• Ειδική Μονάδα Προστασίας Παραγωγής υπό ΕΛ.ΑΣ. και ΕΥΠ.
• Ανάκτηση της Εθνικής Παραγωγής σε αμυντική βιομηχανία, ναυπηγεία, μεταλλεία, υφαντουργία.

8. Υγεία – Ασπίδα του Λαού

• Δημόσιο και δωρεάν Εθνικό Σύστημα Υγείας.
• Ίδρυση ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας.
• Κάλυψη εγκύων, παιδιών, ηλικιωμένων και αναπήρων χωρίς εισοδηματικά κριτήρια.
• Ψηφιοποίηση ΕΣΥ, προσωπικός ιατρικός φάκελος, χρήση AI για διάγνωση και πρόληψη.
• Ιατρική παρουσία σε κάθε χωριό και απομονωμένη περιοχή.
• Κίνητρα για επιστροφή Ελλήνων ιατρών από το εξωτερικό.
• Καθολική φροντίδα ψυχικής υγείας με έμφαση σε μαθητές, στρατιώτες και ηλικιωμένους.
• Πρόσληψη πλήρης απασχόλησης και προσωπικού για το ΕΣΥ.

9. Εθνική Κυριαρχία – Μη Διαπραγματεύσιμη

• Αυτόματη ενεργοποίηση οικονομικών και στρατιωτικών αντιμέτρων σε περίπτωση απειλής.
• Επανακατάρτιση Εθνοφρουράς κάθε 2 μήνες για απόστρατους.
• Μόνιμη Επιτροπή Κυριαρχίας στη Βουλή, με πρόσβαση σε απόρρητα στοιχεία.
• Εθνικό Μητρώο Υπονομευτών – παρακολούθηση και νομικοί περιορισμοί.
• Απόλυτη διπλωματική αποτροπή: veto σε κάθε διεθνή συμφωνία αν δεν αναγνωρίζονται τα ελληνικά σύνορα.
• Θεσμοθέτηση Ποινής Εσχάτης Προδοσίας για κάθε κρατικό λειτουργό που συνεργεί κατά του Έθνους.

10. Πολιτειακή Αναγέννηση – Η Ελλάδα στους Έλληνες

• Ανακλητότητα Βουλευτών: ο λαός ανακαλεί όποιον δεν τον εκφράζει.
• Κατάργηση ασυλίας, προνομίων και συντάξεων βουλευτών υπουργών έως και τον ΠτΔ.
• Νέο Σύνταγμα μέσω δημοψηφίσματος: Πίστη – Πατρίδα – Ισότητα – Εργασία.
• Διαχωρισμός Εξουσιών – Τέλος στην κομματοκρατία.
• Δικαίωμα Αυτοάμυνας του Λαού σε κάθε μορφή ξένης κατοχής ή επιβολής.

 

Η Ελλάδα είναι Φως. Και το Φως ούτε παρακαλά, ούτε ντρέπεται. Δεν διαπραγματεύεται. Δεν παραχωρεί. Η Ελλάδα είναι Αθάνατη.

Άρθρο 2° μια παρατήρηση μου

Αθήνα και Θεσσαλονίκη: Δύο πόλεις σε κρίση ή σε μετάβαση;

Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη δεν είναι απλώς δύο πόλεις. Είναι καθρέφτης της ίδιας της Ελλάδας. Και ο καθρέφτης αυτός εδώ και δεκαετίες δείχνει παρακμή, εγκατάλειψη και έλλειψη εθνικού σχεδίου. Δρόμοι ραγισμένοι, πολυκατοικίες-τάφοι, εγκληματικότητα, γραφειοκρατία, κρατική απάθεια και ένα πολιτικό σύστημα που μοιράζει έργα για ψήφους και όχι για πρόοδο.

Στην εποχή που πόλεις όπως η Chongqing στην Κίνα γίνονται τεχνολογικά θηρία, γεμάτες ουρανοξύστες, έξυπνα συστήματα, υποδομές αιχμής και βιομηχανικές ζώνες, εμείς ακόμα παλεύουμε με την αποχέτευση, τα διπλοπαρκαρισμένα και τα λεωφορεία που δεν έρχονται ποτέ.

Δεν λείπουν μόνο τα λεφτά. Αλλά λείπει η βούληση.

Όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα φτώχειας. Είναι αποτέλεσμα διαφθοράς, ανικανότητας και ενός βαθιά ριζωμένου παρασιτικού μηχανισμού που ανακυκλώνει τα ίδια λάθη. Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη δεν είναι καταδικασμένες – απλώς στερούνται ηγεσίας με όραμα και λαού που απαιτεί.

Τι χρειάζονται οι ελληνικές πόλεις – άμεσα και χωρίς καθυστέρηση:

• Σχέδιο για πολεοδομική και τεχνολογική αναγέννηση τώρα – όχι το 2050 
• Αληθινή αυτοδιοίκηση, χωρίς κομματικούς δεσμούς και εξαρτήσεις
• Υποδομές 21ου αιώνα: μετρό, έξυπνες συγκοινωνίες, πράσινες ζώνες
• Αστικός ανασχεδιασμός με επίκεντρο τον άνθρωπο, όχι το τσιμέντο
• Κίνητρα για παραγωγή, επενδύσεις και επιστροφή νέων στον τόπο τους
• Ανέγερση ουρανοξυστών και σύγχρονων επιχειρηματικών κέντρων στην Αθήνα — μακριά από την Ακρόπολη, από το Ελληνικό έως τον Πειραιά. Η Αθήνα πρέπει να αποκτήσει νέο δυναμικό αστικό ορίζοντα, χωρίς να προσβάλλει την Ιστορία, αλλά δείχνοντας ότι ανήκει στο μέλλον.

 

Μετάβαση ή Υποταγή;

Η επιλογή είναι μπροστά μας. Οι ελληνικές πόλεις μπορούν να γίνουν εστίες πολιτισμού, δύναμης και καινοτομίας – ή να συνεχίσουν ως αποικίες τουριστών, σκουπιδιών και εργολαβικών συμφερόντων.

Δεν χρειαζόμαστε άλλη μια ανάπλαση πλατείας. Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα συνέδριο "έξυπνης πόλης". Χρειαζόμαστε ανατροπή, κάθαρση και εθνική αναγέννηση. Γιατί οι Έλληνες δεν γεννήθηκαν για να ζουν μέσα στη μετριότητα.

Άρθρο 3°

Η Νοοτροπία της Αδιαφορίας: Όταν τα Σκουπίδια Γίνονται Καθρέφτης της Κοινωνίας Μας

 

Σε μια εποχή άμεσης πληροφόρησης και ορατής οικολογικής κρίσης, θα περίμενε κανείς πως η συμπεριφορά μας απέναντι στο περιβάλλον θα ήταν υπεύθυνη. Κι όμως, η εικόνα στους δρόμους είναι απογοητευτική. Πλαστικά μπουκάλια στα πεζοδρόμια, καφέδες πεταμένοι σε παγκάκια, σακούλες να ανεμίζουν σε πάρκα και χωράφια. Πολλοί συνεχίζουμε να πετάμε τα σκουπίδια μας όπου βολεύει, λες και ο δημόσιος χώρος δεν μας ανήκει, λες και κάποιος άλλος θα τα μαζέψει.

 

Η ρίψη απορριμμάτων δεν είναι ένα τυχαίο λάθος ή μια στιγμιαία απερισκεψία. Είναι αποτέλεσμα βαθιάς και χρόνιας νοοτροπίας. Αντιμετωπίζουμε τον δρόμο, την πλατεία, τη φύση σαν έναν ανοιχτό κάδο σκουπιδιών. Δεν είναι απλώς ασυνειδησία. Είναι έλλειψη παιδείας, έλλειψη σεβασμού προς το κοινό, αδιαφορία για την εικόνα που αφήνουμε πίσω μας.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι λόγοι είναι πολλοί: η απουσία οικολογικής αγωγής από τα πρώτα σχολικά χρόνια, η αίσθηση ότι ο δημόσιος χώρος δεν μας ανήκει και δεν μας αφορά, η συνήθεια να μιμούμαστε τις κακές πρακτικές των άλλων, η απουσία ελέγχου και κυρώσεων. Όταν δεν υπάρχει τιμωρία, η αδιαφορία γίνεται κανονικότητα.

 

Οι συνέπειες όμως είναι βαριές. Τα σκουπίδια καταλήγουν σε θάλασσες και ποτάμια, δηλητηριάζοντας το οικοσύστημα. Ρυπαίνουν τα εδάφη, μολύνουν τα υπόγεια νερά, υποβαθμίζουν τις γειτονιές μας και δημιουργούν εστίες μόλυνσης. Ταυτόχρονα, γίνονται εικόνες που βλέπουν παιδιά και νέοι, οι οποίοι μαθαίνουν ότι αυτός είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση.

Η αλλαγή δεν απαιτεί ούτε νόμους ούτε μεγάλες καμπάνιες. Ξεκινά από τον καθένα μας. Από την απλή, αυτονόητη πράξη να κρατήσουμε το σκουπίδι μας μέχρι να βρούμε κάδο. Από την ευγένεια να κάνουμε παρατήρηση σε κάποιον που πετάει κάτι κάτω. Από τη στάση ζωής που διδάσκουμε στα παιδιά μας. Από τη συνείδηση ότι ο δρόμος, το πάρκο, η πόλη είναι η προέκταση του σπιτιού μας.

Ο πολιτισμός δεν μετριέται με λόγια, αλλά με πράξεις. Κι αν οι πράξεις μας περιλαμβάνουν τη ρύπανση του τόπου μας, τότε οφείλουμε να αναρωτηθούμε ποιοι είμαστε και πού πάμε. Δεν μπορούμε να ζητούμε σεβασμό από άλλους όταν εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τον τόπο που ζούμε.

Μια καθαρή κοινωνία ξεκινά από έναν καθαρό πολίτη. Κι αν ο καθένας αναλάβει την ευθύνη του, η εικόνα των δρόμων θα αλλάξει. Όχι με διατάγματα, αλλά με συνείδηση.

 

Άρθρο 4°

Πόσο κοστίζει η διαφθορά στην Ελλάδα 📉

Η διαφθορά στον δημόσιο τομέα κοστίζει έως €14 δισ. ετησίως, σύμφωνα με τον καθηγητή Harry Papapanagos (Transparency International) .

Η σκουληκότρυπα της φοροδιαφυγής: μεταξύ €11–16 δισ. το χρόνο χάνονται μόνο λόγω αδήλωτων φόρων και ΦΠΑ .

Υπολογίζεται ότι το «φακελάκι» (μικροδωροδοκίες) διαχέεται στον δημόσιο τομέα, με συνολικά ποσά που ξεπερνούν €500 εκατ. ετησίως, αν και είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί ακριβώς .

 

Μεγάλα νέα σκάνδαλα €290 εκ – €392 εκ:

• Γεωργικά επιδοτήσεις "μαϊμού": €290 εκ. σε πλαστές διεκδικήσεις από το 2017 έως το 2024 .
• Η ΕΕ επέβαλε πρόστιμο €392,2 εκ. στην Ελλάδα (ποσοστό –5 % των μελλοντικών αγροτικών επιδοτήσεων) .
• Το σκάνδαλο Siemens (Ολυμπιακοί ΑΘ'04): εξώδικη συμφωνία €330 εκ. το 2012 .
• Συνοψίζοντας: μόνο από τα σοβαρά σκάνδαλα τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε απώλειες νούμερα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, και εάν προσθέσουμε τα €14 δισ./έτος από γενική διαφθορά και φοροδιαφυγή, μιλάμε για δεκάδες δισ. χάνονται στο δημόσιο ταμείο.

 

1. Πώς μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα λεφτά αυτά

• Υποθέτοντας ότι η Ελλάδα ανακτούσε έστω το ¼ των €14 δισ. (≈ €3,5 δισ.), αυτά έφταναν για:
• Εθνικό Σύστημα Διαχείρισης Απορριμμάτων τύπου Ιαπωνίας (βλ. επόμενη ενότητα), με:
• Μονάδες καύσης με ανάκτηση ενέργειας ετήσιου κόστους €100–200 εκ. και δυναμικότητα >=300 χιλ. τόνους.
• Μονάδες διαλογής & μεταφόρτωσης: €50–100 εκ. ανα πλούσια περιφέρεια.
• Εκπαίδευση, μπόνους πρόστιμα διαλογής πηγής: €50 εκ./έτος.
• Συντήρηση & λειτουργία: €200–300 εκ./έτος.

 

Με αυτό το κονδύλι καλύπτεται όλο το κόστος υλοποίησης ανάστημα 10ετίας.

Επένδυση σε Υγεία/πρόνοια/Παιδεία: €1–1,5 δισ. ετησίως – μεγάλη αναβάθμιση.

Μείωση φόρων ή αποπληρωμή κρατικού χρέους: €1–2 δισ./έτος.

"Πράσινες μεταφορές" π.χ. ηλεκτρικά λεωφορεία, ποδηλατόδρομοι, έξυπνες υποδομές – €1 δισ. ανά έτος.

 

2. Πρότυπο Ιαπωνίας στη διαχείριση απορριμμάτων

Πώς λειτουργεί στην Ιαπωνία:

• Καύση απορριμμάτων με ανάκτηση ενέργειας: μειώνουν τον όγκο κατά ~90 % .
• Διαλογή στην πηγή: οικιακή διαλογή από δεκαετίες – οργανικά, πλαστικό, χαρτί κ.ά. .
• Ελάχιστες χωματερές, πολύ αυστηρά φίλτρα & αναβάθμιση υποδομών (μηδενικές ταφές).
• Μονάδες μεταφόρτωσης (transfer stations) για συμπίεση και συγκεντρωμένες μεταφορές.

Κόστη – την ίδια στιγμή:

• Στην Κίνα, incineration fee για μέταλλα ήταν ~$9,3/τόνο .
• Στην Ελλάδα: κόστη διαχείρισης και διάθεσης δημοτικών απορριμμάτων φτάνουν €129/τόνο κατά μ.ο., και εως €948/τόνο σε Αττική .
• Η Ελλάδα όφειλε να πληρώσει τέλος ταφής €35/τόνο (2014), προγραμματισμένο ως €60/τόνο, αλλά το ανέστειλε λόγω ανυπαρξίας εναλλακτικών .
• Πλέον ισχύει περιβαλλοντική εισφορά €10/τόνο το 2020 με +€5/έτος, φτάνοντας €20–35/τόνο μεταξύ 2022–2027 .

 

Διεθνές πλαίσιο:

Η Ελλάδα είναι από τις χώρες με πάνω από 80 % των απορριμμάτων σε χωματερές, υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο ΕΕ (40 %) .

Ιαπωνία και Ν.Κορέα κατατάσσονται στις κορυφαίες χώρες (Global Waste Index), με απολύτως μηδενικό ή πολύ χαμηλό landfill .

3. Μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα; ΝΑΙ, με σχέδιο:

3α. Νομοθεσία & εισφορές: σταδιακή επιβολή περιβαλλοντικής εισφοράς (μέχρι €55/τόνο έως 2027) .

3β. Διαλογή στην πηγή + κίνητρα: εκπαίδευση, μπόνους, πρόστιμα, ΣΔΙΤ.

3γ. Υποδομές: Μονάδες καύσης & ανάκτησης ενέργειας και μονάδες μεταφόρτωσης & συμπίεσης.

3δ. Χρηματοδότηση: από ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, PPP.

 

4. Διαφάνεια & έλεγχοι: ανεξάρτητες επιτροπές, χρήση δεδομένων, τιμωρίες σκάνδαλων.

Σημασία: Η επιτυχία κάθε εθνικού σχεδίου διαχείρισης απορριμμάτων εξαρτάται από την εμπιστοσύνη των πολιτών και την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών ελέγχου. Χωρίς διαφάνεια, ακόμη και η καλύτερη τεχνολογία αποτυγχάνει λόγω κακοδιαχείρισης, διαφθοράς ή αδιαφορίας.

Προτάσεις:

• Ανεξάρτητες επιτροπές ελέγχου:
• Ιδρυμένες με συμμετοχή περιβαλλοντολόγων, μηχανικών, πολιτών και όχι μόνο κρατικών στελεχών.
• Θα ελέγχουν συμβάσεις, προϋπολογισμούς, προμήθειες εξοπλισμού, και λειτουργία εργοστασίων.
• Υποχρεωτική δημοσίευση δεδομένων (open data):
• Κάθε δήμος να ανεβάζει σε πραγματικό χρόνο δεδομένα ανακύκλωσης, βαρών απορριμμάτων, κόστους, ποσοστά συμμετοχής πολιτών.
• Όπως κάνει η Ιαπωνία: Υπάρχουν πλατφόρμες όπου οι πολίτες παρακολουθούν τοπικά τους δείκτες.
• Αυστηρές ποινές για σκάνδαλα/παραλείψεις:
• Πολιτικοί και εργολάβοι που εμπλέκονται σε παρατυπίες να παραπέμπονται σε ανεξάρτητη δικαιοσύνη (όχι μόνο ΕΔΕ).
• Αποκλεισμός από μελλοντικές προκηρύξεις.
• Έλεγχοι από ελεγκτικό συνέδριο ή ΕΕ:
• Συστηματική συνεργασία με ευρωπαϊκούς θεσμούς για επιτήρηση κονδυλίων ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης.

Γιατί είναι απαραίτητο:

Η Ελλάδα έχει πληρώσει πάνω από 120 εκατ. € πρόστιμα την τελευταία δεκαετία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή λόγω κακοδιαχείρισης σε ΧΥΤΑ, παράνομες χωματερές, ή αδιαφανείς διαδικασίες σε ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα).

5. Πιλοτικά: σε Δήμους Αθήνας ή Θεσσαλονίκης – αξιολόγηση αποτελεσμάτων.

Σημασία: Κανένα σύστημα δεν μπορεί να εφαρμοστεί οριζόντια σε όλη τη χώρα αν δεν έχει πρώτα πιλοτικά δοκιμαστεί σε μεγάλους δήμους. Η εμπειρία από την Ιαπωνία (όπως η Kamikatsu ή η Yokohama) δείχνει ότι η εφαρμογή σε επιλεγμένες κοινότητες προσφέρει πολύτιμα μαθήματα.

Τι μπορεί να γίνει:

• Επιλογή 2–3 δήμων με κριτήρια:
• Π.χ. Δήμος Αθηναίων, Κηφισιάς, Θεσσαλονίκης, Βύρωνας (με ιστορική εμπλοκή σε περιβαλλοντικά προγράμματα).
• Λήψη πολιτικής δέσμευσης από τις δημοτικές αρχές.

Εγκατάσταση προηγμένων συστημάτων:

• Μονάδες επεξεργασίας (συμπίεσης, ρομποτικής διαλογής).
• Έξυπνοι κάδοι με αισθητήρες γεμίσματος.
• Ψηφιακή καταγραφή απορριμμάτων με QR ανά πολίτη/οικογένεια.
• Εκπαίδευση & συμμετοχή πολιτών:
• Εκστρατείες ενημέρωσης, επιδοτήσεις για καδο-διαχωρισμό στο σπίτι.
• Δημιουργία «κέντρων μηδενικών απορριμμάτων» κατά το ιαπωνικό πρότυπο.
• Αξιολόγηση μετά από 6–12 μήνες:
• Με δείκτες: Ποσοστά ανακύκλωσης, συμμετοχής, μείωσης σύμμεικτων απορριμμάτων.
• Δημοσίευση δημόσιας αναφοράς και επεκτασιμότητα σε άλλους δήμους.

Σε τι οφείλουν τα Πιλοτικά προγράμματα:

• Αποφυγή σπατάλης χρημάτων σε λάθος σχεδιασμούς.
• Πιέζει πολιτικά για σωστές στρατηγικές με πραγματικά δεδομένα.
• Δημιουργεί success stories προς πανελλαδική εφαρμογή.

6. Ωφέλη για την Ελλάδα

• Ριζική μείωση απορριμμάτων και εξάρτησης από χωματερές.
• Παραγωγή ενέργειας από απορρίμματα (biomass, heat to grid).
• Μείωση μόλυνσης, αναβαθμισμένο περιβάλλον.
• Οικονομικό όφελος €100–300 εκατ. ετησίως λόγω αποφυγής χωματερών και φυσικών πόρων.
• Δημιουργία θέσεων εργασίας σε ανακύκλωση και τεχνολογία.

 

Η Τελική Παρατήρηση μου

• Με €3–4 δισ. ετησίως απελευθερωμένα από τη διαφθορά, η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει:
• Σύγχρονο, βιώσιμο εθνικό σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων,
• Περιβαλλοντική κυριαρχία και οικονομική άνθιση,
• Ξεκάθαρη διαδρομή προς την ευρωπαϊκή πράσινη στρατηγική.
• Η Ιαπωνία έδειξε πως είναι εφικτό, αν η πολιτική θέληση, χρηματοδότηση και διαφάνεια συνδυαστούν σωστά.

Φυσικά το θέμα δεν είναι να μιμηθούμε καμία χώρα αλλά όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση πρέπει ως απλοί πολίτες να παίρνουμε θέση εφόσον υπάρχει γνώση! Ως Ελλάδα έπρεπε να είμασταν αυτόνομοι και φυσικά με τα μυαλά που υπάρχουν και σωστούς πολιτικούς θα είχαν γίνει αυτά 100 φορές καλύτερα από την Ιαπωνία και κάθε άλλη χώρα, διότι ο Έλληνας έχει μεράκι!